Dowód
Dowód w najszerszym znaczeniu to po niemiecku Beweis. Jeśli mamy na myśli konkretny przedmiot stanowiący dowód, to jest to Beweisstück. Środki dowodowe (np. w postępowaniu
Tłumaczenia są często niezbędne, ale też kosztowne. Oczywiście każdy klient chce mieć pewność, że tłumaczenie sporządzane dla niego nie zawiera błędów i spełnia najwyższe standardy. Szkoda więc, gdy przy tłumaczeniu tekstów cena jest jedynym kryterium, co nierzadko kończy się dopłacaniem, gdy dochodzi do problemów z rzekomo tańszym rozwiązaniem.
Wielu klientów jednak nie może sobie pozwolić na dobre tłumaczenie. Powstaje pytanie, czy i po spełnieniu jakich warunków istnieje szansa na przejęcie kosztów za tłumaczenie. Osoby zatrudnione na umowę o pracę mogą oczekiwać, że koszty za tłumaczenie zostaną poniesione przez pracodawcę, o ile istnieje związek między tłumaczonymi dokumentami, a wykonywaną pracą. Osoby poszukujące pracy są z kolei wspierane przez urzędy pracy (niem. Arbeitsamt) i urzędy aktywizacji zawodowej (niem. Jobcenter). W przypadku spraw sądowych istnieje możliwość otrzymania zwrotu wydatków za usługi tłumaczeniowe, o ile spełnione są określone warunki (patrz nad dole). Poza tym w wielu przypadkach można odliczyć poniesione koszty od podatku jako tak zwane koszty uzyskania przychodu.
W przypadku świadczonych przeze mnie usług tłumaczeniowych mają Państwo pewność, że zostaną one naliczone w należyty sposób, ponieważ honorarium obliczam według oficjalnych stawek, tj. według ustawy o wynagrodzeniu tłumaczy przysięgłych (JVEG-Gesetz). W ten sposób koszty za tłumaczenie mają zawsze solidną podstawę prawną uznawaną przez niemieckie sądy.
Obywatele Unii Europejskiej poszukujący w Niemczech pracy mają prawo do przetłumaczenia świadectw, dyplomów potwierdzających nabycie kwalifikacji zawodowych, dyplomów szkół wyższych etc. Wynika to z prawa międzynarodowego zabraniającego dyskryminacji obywateli innego kraju UE. Jako obywatel UE można więc żądać od niemieckiego urzędu pracy, aby ten przejął koszty za tłumaczenie.
Obywatele niemieccy potrzebują tłumaczeń świadectw i dyplomów, jeśli na przykład chcą aplikować się do pracy za granicą. Jeśli nie są w stanie pozwolić sobie na taki wydatek, to urząd pracy może dofinansować tłumaczenie z tak zwanego Vermittlungsbudget zgodnie z § 44 kodeksu socjalnego III, o ile wykaże się, że wsparcie finansowe jest konieczne do ubiegania się lub podjęcia zatrudnienia.
Obywatele państw trzecich (spoza Unii Europejskiej) mają często trudne historie życiowe i dostawszy się do Europy jako uchodźcy pilnie potrzebują poświadczonego tłumaczenia dokumentów, aby móc zbudować sobie tutaj nową przyszłość. Również takim osobom niemieckie urzędy pracy oferują dofinansowanie.
Na zakończenie każdego procesu cywilnego zapada decyzja o kosztach. Z reguły koszty sądowe muszą zostać poniesione przez przegranego. Jak jednak wygląda sytuacja w przypadku kosztów za tłumaczenie pisemne lub ustne? Czy takie koszty również muszą zostać poniesione przez stronę przygrywającą spór, jeśli nie miała ona w ogóle potrzeby korzystania z usług tłumaczeniowych?
Odpowiedź brzmi: TAK. Jeśli konieczna jest pomoc tłumacza, to koszty są z reguły deklarowane przez sąd jako poniesione wydatki i doliczane do kosztów sądowych. Koszty sądowe zaś muszą zostać poniesione przez stronę przegrywającą sprawę. W przypadku ugody są one dzielone po równo. Tylko w rzadkich wypadkach również strona wygrywająca spór jest zobowiązana przez sąd do ponoszenia kosztów ze względu na tak zwaną zasadę słuszności.
Jak wygląda sytuacja w przypadku uzyskania kompromisu? Czy koszty sądowe nie muszą być ponoszone w przypadku ugody? I TAK I NIE. Koszty sądowe nie są naliczane w przypadku ugody. Wydatki poniesione przez sąd muszą jednak zostać zapłacone. Koszty za usługi tłumaczeniowe to właśnie takie wydatki.
W przypadku sądów pracy w pierwszej instancji koszty sądowe, podobnie jak w przypadku zwykłego procesu cywilnego, są kalkulowane na podstawie ustawy o kosztach sądowych (niem. Gerichtskostengesetz). Także tutaj więc przygrywająca strona jest zobowiązana do poniesienia kosztów.
W procesie karnym koszty usług tłumaczeniowych są ponoszone przez skarb państwa, ponieważ nakładanie kosztów na oskarżonego naruszałoby zakaz dyskryminowania osoby ze względu na język (art. 3 ust. 2 niemieckiej ustawy zasadniczej). Koszty są dopiero wówczas naliczane, gdy dojdzie do prawomocnego skazania.
Zgodnie z dyrektywą 2010/64/UE, która ustanawia minimalne zasady unijne dotyczące prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym oraz w postępowaniu służącym wykonaniu europejskiego nakazu aresztowania, tłumaczenie ustne musi być zapewniane nieodpłatnie osobom podejrzanym lub oskarżonym, które nie znają lub nie rozumieją języka, w którym toczy się postępowanie, także podczas przesłuchania przez policję, istotnych spotkań pomiędzy klientem a prawnikiem, oraz wszystkich rozpraw sądowych oraz wszelkich niezbędnych posiedzeń.
Osobom podejrzanym lub oskarżonym, które nie rozumieją języka postępowania, należy poza tym zapewnić tłumaczenie pisemne dokumentów, które są istotne z punktu widzenia ich obrony. Zaliczają się do nich wszelkie orzeczenia o pozbawieniu danej osoby wolności, każdy zarzut lub akt oskarżenia, oraz każdy wyrok. Właściwe organy decydują w każdej sprawie, czy należy przetłumaczyć jakiekolwiek inne dokumenty. Podejrzany lub oskarżony, lub jego obrońca może także wnosić o tłumaczenie pisemne innych istotnych dokumentów.
Dowód w najszerszym znaczeniu to po niemiecku Beweis. Jeśli mamy na myśli konkretny przedmiot stanowiący dowód, to jest to Beweisstück. Środki dowodowe (np. w postępowaniu
W odróżnieniu do niektórych innych wolnych zawodów w Niemczech tłumacze nie mają stałej taryfy opłat. Ustalone odgórnie i powszechnie obowiązujące stawki nie miałyby zbytnio sensu,
Prawo jazdy może się znacznie różnić w zależności od kraju, kategorii lub zakresu ważności. Przy tłumaczeniu wymagany jest najwyższy poziom precyzji, który zapewni informację, jakie pojazdy